न च श्रेयोऽनुपश्यामि हत्वा स्वजनमाहवे।
न काङ्क्षे विजयं कृष्ण न च राज्यं सुखानि च॥
न – होइन / म चाहन्न | च – पनि | श्रेयः – कल्याण / हित / राम्रो परिणाम | अनुपश्यामि – म देख्दिन / अनुभव गर्दिन | हत्वा – मारेपछि | स्वजनम् – आफ्ना आफन्तहरूलाई | आहवे – युद्धमा | न – होइन | काङ्क्षे – म चाहन्छु | विजयम् – विजय | कृष्ण – हे कृष्ण! | न – होइन | च – पनि | राज्यम् – राज्य | सुखानि – सुखहरू | च – पनि
यहाँ अर्जुन भन्छन् कि उनलाई आफ्नै आत्मीयजनको वध गरेर कुनै लाभ हुने देखिँदैन। वैदिक शास्त्रहरूमा उल्लेख छ कि यस संसारमा दुई प्रकारका प्राणीहरूलाई स्वर्ग प्राप्त हुने स्वाभाविक अधिकार हुन्छ—एक त योग-अभ्यासमा निपुण सन्यासी र अर्को युद्धमा वीरगति प्राप्त योद्धा। त्यसैले अर्जुनको तर्क हो कि यद्यपि मरेका योद्धाहरूलाई पुण्य प्राप्त हुन्छ, तर हत्या गर्ने (वधकर्ताको) लागि कुनै पुण्यको घोषणा गरिएको छैन।
न च = र होइन,
श्रेयः = कल्याण / उत्तम मार्ग,
अनुपश्यामि = म देख्दिनँ — अर्जुनले भन्न खोजेका छन्: यो युद्धले मलाई कुनै हित वा शुभ फल दिनेछ जस्तो लाग्दैन।
हत्वा स्वजनम् आहवे (आफ्नै कुटुम्बलाई युद्धमा मारी):
हत्वा = मारी (हत्या गरेर),
स्वजनम् = आफ्नै परिवार वा आफन्त,
आहवे = युद्धमा — अर्जुनलाई लाग्यो कि आफ्नै नातेदारहरूलाई युद्धमा मारेर उनले कुनै पुण्य कमाउने छैनन्।
न काङ्क्षे विजयं कृष्ण (म विजय पनि चाहन्न, हे कृष्ण):
न काङ्क्षे = म चाहन्न,
विजयम् = जित,
कृष्ण = हे कृष्ण — अर्जुनले स्पष्ट रूपमा बताउँदै छन् कि उनलाई युद्ध जित्नुमा कुनै लालसा छैन।
न च राज्यं सुखानि च (र न राज्य, न अरू सुखहरू):
न च = न त,
राज्यम् = राज्य (शासन),
सुखानि च = र न अरू भोग–सुखहरू — अर्जुनको मन अब सांसारिक सफलता र सुख–सुविधाबाट विमुख भएको छ।
We use cookies to analyze website traffic and optimize your website experience. By accepting our use of cookies, your data will be aggregated with all other user data.