अस्माकं तु विशिष्टा ये तान्निबोध द्विजोत्तम।
नायका मम सैन्यस्य संज्ञार्थं तान्ब्रवीमि ते॥
दुर्योधन उवाच; दुर्योधनले भने | अस्माकम्; हाम्रो | तु; तर |
विशिष्टा; विशेष | ये; जो |
तान्; तिनीहरू | निबोध; जान | द्विजोत्तम; ब्राह्मणमध्ये श्रेष्ठ |
नायका; नेताहरू | मम; मेरो | सैन्यस्य; सेनाको |
संज्ञार्थम्; जानकारीको लागि |
तान्; तिनीहरू | ब्रवीमि; म भन्छु |
ते; तिमीलाई
दुर्योधनले द्रोणाचार्यलाई कौरव सेनाका नेताहरूको जानकारी राख्न भने। उनले "तु" (तर) शब्दले आफ्ना सेनाको श्रेष्ठता जोड्दै द्रोणाचार्यको उपस्थितिमा पाण्डव सेना अपराजेय हुन नसक्ने तर्क गरे। "द्विजोत्तम" शब्दले द्रोणाचार्यलाई लड्न प्रेरित गर्न प्रयोग गरियो।
दुर्योधनले आफ्नो गुरु द्रोणाचार्यलाई जानकारी दिँदै सम्झाएका छन् कि उनलाई कौरव सेनाका सबै प्रमुख नेताहरू र सेनापतिहरूबारे पूर्ण रूपमा थाहा हुनुपर्छ।
यदि दुर्योधनले पाण्डवको सेना अपराजेय छ भनेर विश्वास गरेको भए, उनले शान्ति कायम गरेर सम्झौतामा सहमति जनाउनु पर्थ्यो। तर, आफ्नो मनमा शंका रहे पनि, दुर्योधन निडरताका साथ यसको विपरीत कुरा व्यक्त गर्छन्। "तु" (तर) शब्द प्रयोग गरेर उनले पाण्डवको सेनाभन्दा आफ्नो सेनालाई श्रेष्ठ ठहर्याएका छन्।
दुर्योधनले यसलाई प्रमाणित गर्न जोड दिएका छन् कि द्रोणाचार्य, जो दुबै सेनाका नेताहरूलाई धनुर्विद्या र हतियार विज्ञानमा प्रशिक्षित गर्ने गुरु हुन्, कौरव पक्षमा छन् र पाण्डवको विरुद्ध लडिरहेका छन्। द्रोणाचार्यको संरक्षणमा रहँदा पाण्डवको सेना अपराजेय हुन सक्दैन।
अब दुर्योधनले आफ्ना ज्ञानमा निपुण, साहसी, र आत्मविश्वासी योद्धाहरूको प्रशंसा गर्दै तिनीहरूको नाम लिन थालेका छन्। यसले कौरव सेनाको शक्ति र तयारीलाई स्पष्ट पार्छ। "द्विजोत्तम" (ब्राह्मणमध्ये श्रेष्ठ) शब्दको प्रयोगले द्रोणाचार्यलाई अप्रत्यक्ष रूपमा झक्झक्याउँछ। यसको लुकेको अर्थ यो हो कि यदि द्रोणाचार्यले लड्न अस्वीकार गरे भने, उनी केवल ब्राह्मण हुन्, जसलाई दरबारको भोजनमा मात्र चासो छ।
अस्माकं तु (हाम्रो पक्षमा): दुर्योधन यहाँ आफ्नो पक्षका प्रमुख योद्धाहरूको बारेमा बताउन लागेका छन्।
विशिष्टा ये (विशेष व्यक्तिहरू): यो शब्दले कौरव पक्षका ती योध्दाहरूलाई जनाउँछ, जो विशेष पराक्रमी र महत्त्वपूर्ण छन्।
तान्निबोध (तिनीहरूलाई जान्नुहोस्): दुर्योधनले द्रोणाचार्यलाई आफ्नो सेनाका महत्त्वपूर्ण योद्धाहरूको बारेमा जानकारी लिन आग्रहगरिरहेका छन्।
द्विजोत्तम (श्रेष्ठ ब्राह्मण): यो शब्दले द्रोणाचार्यलाई सम्बोधन गरेको छ, जसलाई सम्मानपूर्वक "श्रेष्ठ ब्राह्मण" भनिएको छ।
नायका मम सैन्यस्य (मेरो सेनाका नायकहरू): दुर्योधनले आफ्नो पक्षका ती प्रमुख योद्धाहरूको चर्चा गर्न लागेको छन्, जसले कौरवसेनालाई नेतृत्व प्रदान गर्नेछन्।
संज्ञार्थं (जानकारीका लागि): यो शब्दले दुर्योधनको उद्देश्य जनाउँछ, जसले आफ्नो सेनाका नायकहरूको पहिचान स्पष्ट गर्नखोजिरहेका छन्।
तान्ब्रवीमि ते (म तिमीलाई ती बताउँछु): दुर्योधनले द्रोणाचार्यलाई ती प्रमुख योद्धाहरूको विवरण दिने वाचा गरिरहेका छन्।
यो श्लोकमा दुर्योधनले आफ्नो पक्षका प्रमुख योद्धाहरूको बारेमा जानकारी दिन थालेका छन्। उनले द्रोणाचार्यलाई सम्मानपूर्वकसम्बोधन गर्दै आफ्नो सेनाको शक्ति र नेतृत्व क्षमताबारे वर्णन गर्न सुरु गरेका छन्।
We use cookies to analyze website traffic and optimize your website experience. By accepting our use of cookies, your data will be aggregated with all other user data.