अधर्माभिभवात्कृष्ण प्रदुष्यन्ति कुलस्त्रियः।
स्त्रीषु दुष्टासु वार्ष्णेय जायते वर्णसङ्करः॥
अधर्म–अभिभवात् – अधर्मको बढोत्तरी/हावी भएर | कृष्ण – हे कृष्ण | प्रदुष्यन्ति – भ्रष्ट हुन्छन् / बिग्रन्छन् | कुल–स्त्रियः – कुल (वंश) की महिलाहरू |
स्त्रीषु – महिलाहरूमा | दुष्टासु – भ्रष्ट / पतन भएका | वार्ष्णेय – हे वार्ष्णेय (कृष्ण, वृष्णिवंशका) | जायते – उत्पन्न हुन्छ | वर्ण–सङ्करः – वर्णहरूको मिश्रण / सामाजिक विकृति
अर्जुन यस श्लोकमा कुल विनाशपछि उत्पन्न हुने गहिरो सामाजिक र नैतिक पतनको चिन्ता प्रकट गर्छन्, विशेषतः महिलाहरूको पतनको रूपमासँग।
जब परिवारको धर्म र मर्यादा नष्ट हुन्छ, अधर्म नियन्त्रणमा आउँछ। परिवारका स्त्रीहरू संरक्षणविहीन र मार्गदर्शनविहीन हुन्छन्, जसले गर्दा उनीहरूलाई समाजिक मर्यादा र नैतिकताको उल्लङ्घन गर्न बाध्य पारिन्छ। यस स्थितिमा स्त्रीहरूका गर्भहरू दूषित भई असामाजिक, अवाञ्छित सन्तान जन्मिन्छन्, जसले समाजको भविष्यलाई नै संकटमा पार्दछ।
अर्जुनले श्रीकृष्णलाई "वार्ष्णेय" (वृष्णिवंशका गौरव) भनेर सम्बोधन गर्नुको अर्थ, उहाँले कुलमर्यादा, राजवंशीय आचार, र परम्पराको महत्व पूर्णतः बुझेका छन् भन्ने स्मरण गराउनु हो। यो केवल व्यक्तिगत पीडा होइन—विधवा, अपमानित स्त्री, र भ्रष्ट वंशको चक्रको आरम्भ हो, जसले सम्पूर्ण समाजलाई नै अधोगतिमा लैजान्छ।
We use cookies to analyze website traffic and optimize your website experience. By accepting our use of cookies, your data will be aggregated with all other user data.