श्लोक ३२:
किम् नो राज्येन गोविन्द किं भोगैर्जीवितेन वा।
येषामर्थे काङ्क्षितं नो राज्यं भोगाः सुखानि च॥
श्लोक ३३:
त इमेऽवस्थिता युद्धे प्राणाँस्त्यक्त्वा धनानि च।
आचार्याः पितरः पुत्रास्तथैव च पितामहाः॥
श्लोक ३४:
मातुलाः श्वशुराः पौत्राः श्यालाः सम्बन्धिनस्तथा।
एतान्न हन्तुमिच्छामि घ्नतोऽपि मधुसूदन॥
श्लोक ३५:
अपि त्रैलोक्यराज्यस्य हेतोः किं नु महीकृते।
निहत्य धार्तराष्ट्रान्नः का प्रीतिः स्याज्जनार्दन॥
श्लोक ३२:
किम् – के | नः – हाम्रो लागि | राज्येन – राज्यबाट | गोविन्द – हे गोविन्द | किम् – के | भोगैः – भोगहरूबाट | जीवितेन – जीवनबाट | वा – वा | येषाम् – जसका लागि | अर्थे – उद्देश्यले | काङ्क्षितम् – चाहिएको छ | नः – हाम्रो | राज्यम् – राज्य | भोगाः – भोगहरू | सुखानि – सुखहरू | च – पनि
श्लोक ३३:
ते – तिनीहरू | इमे – यी | अवस्थिताः – उभिएका छन् | युद्धे – युद्धमा | प्राणान् – प्राणहरू | त्यक्त्वा – त्याग गरेर | धनानि– सम्पत्तिहरू | च – पनि | आचार्याः – गुरूहरू | पितरः – पिताहरू | पुत्राः – छोराहरू | तथैव – त्यसैगरी | च – पनि | पितामहाः – हजुरबुबा
श्लोक ३४:
मातुलाः – मामाहरू | श्वशुराः – ससुराहरू | पौत्राः – नातिहरू | श्यालाः – सालाहरू | सम्बन्धिनः – अन्य नातेदारहरू | तथा – पनि | एतान् – यिनीहरूलाई | न – होइन | हन्तुम् – मार्न | इच्छामि – चाहन्न | घ्नतः – ममाथि आक्रमण गरे पनि | अपि – पनि | मधुसूदन – हे मधुसूदन
श्लोक ३५:
अपि – यदि | त्रैलोक्यराज्यस्य – तीनै लोकको राज्यको | हेतोः – कारणले | किं नु – के त | महीकृते – पृथ्वीको लागि | निहत्य– मारी | धार्तराष्ट्रान् – धृतराष्ट्रका छोराहरूलाई | नः – हाम्रो | का – कस्तो | प्रीतिः – सन्तोष | स्यात् – हुने थियो | जनार्दन– हे जनार्दन
यी श्लोकहरूमा अर्जुनले युद्धको भावनात्मक बोझ व्यक्त गर्दै भन्छन् कि आफन्तजनलाई मारेर प्राप्त हुने विजय, राज्य वा सुखमा कुनै मूल्य छैन। जसको लागि राज्यको कामना गर्नुपर्थ्यो—बुवा, गुरु, भाइ, छोराहरू र साथीहरू—उनीहरू नै युद्धभूमिमा उपस्थित छन्, आफ्नो प्राण त्याग्न तयार छन्। यस्तो अवस्थामा, राज्य प्राप्त गरेर के गर्ने?
अर्जुनले भगवान् कृष्णलाई गोविन्द, जनार्दन, मधुसूदन भनेर सम्बोधन गर्दै, आफ्नो पीडाको गहिरो अनुभूति साझा गर्छन्। यी नामहरूले कृष्णको इन्द्रिय नियन्त्रक, भक्तहरूको रक्षक, र पाप विनाशक स्वरूपलाई जनाउँछन्। अर्जुनले कृष्णलाई मार्गदर्शनको लागि प्रार्थना गर्छन्, किनभने उहाँ नै उनको अन्तर्मन जान्ने परम पुरुष हुनुहुन्छ।
उनले भन्छन्, यदि शत्रुहरूले आफूलाई मार्न खोजे पनि, उनी स्वयं उनीहरूलाई मार्न चाहँदैनन्। आफूले राज्यको कामना नगरेको, स्वर्गको लोभ नराखेको, र यो भ्रातृहत्या गम्भीर पाप भएको बुझाउँछन्। अर्जुनको विचारमा, धर्मको नाममा गरिएको यस्तो हत्या आत्मालाई पतनमा लैजान्छ। त्यसैले उनी भन्छन्—यदि यी सबै पापीहरू नष्ट गर्नैपर्छ भने, त्यो कार्य भगवान् कृष्ण स्वयं गरुन्, किनभने भगवान्ले कुनै पापकर्म भोग्नु पर्दैन।
अर्जुन अन्ततः कृष्णलाई जनार्दन भनेर सम्बोधन गर्दै प्रार्थना गर्छन्—जसरी उहाँ भक्तहरूको अज्ञानता नष्ट गर्नुहुन्छ, त्यसरी नै मेरो मोह पनि नष्ट गरिदिनुहोस्।
We use cookies to analyze website traffic and optimize your website experience. By accepting our use of cookies, your data will be aggregated with all other user data.